12. Nieuwe start

De tweede start na een break van 2,5 week, moet toegeven, bleek wat taaier dan gedacht. De stad is nog steeds prachtig en de weergoden gunnen ons alle goeds, wat fijn! Maar het ‘oh alles is nieuw en gaaf en spannend!’-gevoel is natuurlijk minder sterk aanwezig. Nee, ik verwacht van mezelf dat ik nu precies weet wat ik wil en serieus mijn doelen eens even ga bereiken… die vlieger gaat helaas niet op in week 1.

Daarnaast ga je van Nederland waar niks van jezelf is momenteel, naar een nieuw huis in Zweden waar ook nog niks van onszelf was. De wit-steriele inrichting van onze verhuurster gaf me niet echt een verwelkomend gevoel. Dus wat doe je dan in Zweden? Je gaat naar de IKEA!

In de IKEA in Zweden, Zweedse balletjes eten, is toch bijna een inception 😉 Verder kan ik mijn antropologische neigingen niet bevredigen hier, want de IKEA is natuurlijk gewoon echt exact hetzelfde als die bij ons! Inclusief vervelende kinderen en te langzaam lopende mensen.
Het enige verschil is wel, we hebben geen auto meer, dus het is vooral bedenken wat we naar huis kunnen dragen in de metro. We komen een paar plantjes en wat badkamer benodigdheden rijker terug. Dit aangevuld met prullaria van een tripje naar de tweedehandszaak Myrorna, een dag later, voelt het al een stuk gezelliger.

De zoektocht startte eigenlijk voor een tafeltje. De Lalalaat studio had namelijk nog geen eigen plek in ons nieuwe appartement. We zochten een zeer efficiënte oplossing, dan ben je in Zweden op zich aan het goede adres, die precies in onze kapstok zou passen.
Het is gelukt en de eerste opname staat weer op tape! Laat de opdrachten maar komen!

Naast het huis weer wat meer eigen te maken, dacht ik: ik moet ook de stad weer meer gaan voelen als mijn plaats, niet een plek waar ik toevallig even vertoef. Dus ik besloot in mijn eentje Gamla Stan nog eens te gaan verkennen, dé trekpleister van Stockholm, waar we tot nu toe nog niet veel geweest zijn. Dat was een mooi begin! Verslag in : Genieten van Gamla stan.

En mijn energie ging helemaal omhoog na het bijwonen van mijn improvisatie theater cursus! De eerste les was nog even wennen, maar afgelopen dinsdag bij les twee kon ik mijn acteer-hart even helemaal los laten gaan! Eigenlijk gewoon twee uur lang lachen en geen grenzen hebben, ik raad het iedereen aan! Mijn klasje bestaat uit 10 mensen, waarvan de helft mannen (hadden we die luxe maar eens bij Onstage 🙂 ), tussen de 20 en 40 jaar. Het is een beginnersklas, dus het is mooi om te zien dat sommige mensen echt nog moeten ontdekken welke emoties ze in zich hebben of dat het leuk is gewoon lelijk en raar te doen. Een fijne uitlaatklep om alles even los te laten.

En die doelen, zoals mijn blog weer oppakken, komen wat langzaam en niet allemaal tegelijk, maar toch steeds iets dichterbij.